Bir yolcuğun çantası

Perşembe uçuyorum. Önce Smyrna'ya, ardından Angara'ya. Tamamen iptal sandığım bir planın yeniden dirilmesi bu. Daha neredeyse 4 ay önce oradaydım ama yeniden gitmek istedim. Özlememem gerek'lere, şunda kalmam böyle takılmam gerek'lere, gereksizliğinin farkında bütün gerek'lere bir itiraz gibi.

Eskide kalan arkadaşların yenilerini görebilecek miyim? Onlar ben de tam olarak ne arıyor olacak bilmiyorum. Zamanında çok eğlendiğin, ailen bildiğin insanlarla daha sonra yeniden görüşmemek belki de en iyisi. Ama tamamen kopuşun fizibilitesi olmayan durumlarda azar azar almayı tercih ediyorum. 

Çünkü pek çoğumuz insanları fotoğraflar halinde hatırlıyoruz. Anlar beliriyor aklımızda, belli bir ışık, çerçeve, kompozisyon. Çamur halimizi dondurup sabitleyen düşünce yapılarımız var. Yeniden tanışmak istemez miyiz?

Bu kez evlerde kalmıyorum. Bu yanılgıdan uzak durmak istedim, fazla geldiğinde kapanabileceğim, kendime ait bir odam olsun istedim. "Lüks"e düştüm, 28 yaşımda ilk kez böyle bir yolculuğa adım atmaya karar verdim. Bildiklerim bir kenarda dursun eyvallah ama yeniden tanımak, tanışmak için hazırlanıyorum ben. Yanıma aldıklarım kadar, almayacaklarımla da...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Dillerden düşmeyen 12 Arapça ifade

Norveççe Öğrenmeye Nereden Başlamalı?

Norveç'in "ayıp" gençlik dizisi: Skam